از سوی دیگر، اگر درباره دلیل فرستاده شدن پیامبران از جانب خداوند بررسی شود به این نتیجه میرسیم که این مسئولیت که یک کار اجرایی است برای معرفی خداوند و دین بوده است. پس یک پیامبر باید بتواند در شرایط مختلف (جنگ و صلح) میان گروه ها و به مکانهای مختلف برود و مردمانی را که تاکنون بویی از دین و مذهب نبرده اند دعوت به حرکت به سوی خدا کند. حال با توجه به اینکه مردمانی که پیامبران با آنها در ارتباط بودند بهترینشان و مدرن ترینشان در زمان پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله بوده است یعنی عرب جاهلیت، که آن هم شما میدانید که این اعراب جاهلیت معروف به چه اعمال زشتی بوده اند، آیا این محبت خدا نیست که این مسئولیت سخت و خشن را بر عهده زن که ظریف است قرار نداده است؟ 
 
به نظر میرسد نویسنده یک کتاب علمی نباید در کتابش مطالب عاشقانه و شاعرانه مطرح کند، همچنین نویسنده یک کتاب رمان و عاشقانه نباید در کتابش مطالب صد در صد علمی و دقیق را مطرح کند، بلکه متن هر کتاب باید متناسب با موضوع آن کتاب نوشته شود، بر عهده زن و مرد هم باید متناسب با خصلتهایشان مسئولیت گذاشته شود. 
 
اما نکته ای که برخی از ما به آن اعتقاد داریم این است که اگر پیامبر زن نداریم به این علت است که خداوند مردها را بیشتر از زنها قبول دارد: همانطور که در بالا بیان شد، ندادن این مسئولیت چیزی جز محبت باری تعالی به بانوان نبوده است، یعنی از آنجایی که خداوند متعال به اندازه وسع هر انسانی از او انتظار دارد (لا یُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها:بقره/۲۸۶). پس از زنان هم به اندازه توانایی جسمانی و روحانی آنها انتظار دارد.  همچنین احادیث موجود در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها و زنان مقدسی چون حضرت مریم و آسیه و... نشان میدهد که خداوند مهربان ابدا به زن با دیدگاه حقارت نگاه نمیکند. بلکه آنچه در درگاه الهی ارزشمند است رسیدن به تقوای الهی است که امکانات رسیدن به این تقوا برای زن و مرد یکسان است. وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ:و كسانى كه كارهاى شایسته كنند- چه مرد باشند یا زن- در حالى كه مؤمن باشند، آنان داخل بهشت میشوند.(نساء/۱۲۴)